Een tekenbeet, de ziekte van Lyme

Steeds vaker hoor je verhalen van mensen die zijn gebeten zijn door een teek. Huisartsen laten vaak wel een bloedtest doen, maar deze is lang niet altijd betrouwbaar. En wat moet je doen als blijkt dat je inderdaad door de tekenbeet de ziekte van Lyme hebt opgelopen? Er zijn nog ontzettend veel vragen rond de ziekte van Lyme omtrent het vaststellen ervan en de behandeling.

Het vaststellen van de ziekte van Lyme

Nederlandse huisartsen laten vaak een Elisa of Blot bloedtest uitvoeren om te kijken of je de Borrelia bacterie bij je draagt. Maar de uitkomst van deze bloedonderzoeken is niet zo betrouwbaar. Zo kan men soms niet vaststellen of je een actieve besmetting bij je draagt of dat de besmetting als veel langer geleden heeft plaats gevonden en de bacterie op dit moment niet actief is.
Daarom laten steeds meer mensen hun bloed onderzoeken in Duitsland, waar veel meer testen mogelijk zijn. Hieronder staat een artikel met daarin de mogelijkheden voor testen in Duitsland. Daar kan men ook testen op allerlei co-infecties die gepaard kunnen gaan bij de Lyme infectie en die net zoveel klachten kunnen geven als de Borrelia bacterie.

Een hele goede tip: Als je een tekenbeet hebt opgelopen is het altijd een goed idee om de teek te bewaren. In een laboratorium kunnen ze de teek zelf onderzoeken en zo vaststellen of deze teek de Borrelia infectie bij zich draagt.

De behandeling van Lyme

Veel huisartsen schrijven een paar weken antibiotica voor als er inderdaad een Borrelia infectie wordt vastgesteld via het bloedonderzoek. De vraag is of een paar weken van antibiotica slikken wel genoeg is. De meningen daarover zijn zeer verschillend.
Als er uit het bloedonderzoek geen Borrelia blijkt, maar je hebt toch klachten dan kan de huisarts je vaak niet helpen. Er zijn wel enkele artsen in Nederland en België die meer gespecialiseerd zijn en buiten antibiotica ook werken met allerlei mogelijke protocollen om de Lyme infectie te bestrijden. Zo heb je het cowden protocol, het epignar protocol en het beyond balance protocol. Soms worden deze protocollen ook gebruikt in combinatie met antibiotica.